Jak i dlaczego opowiadać historię swojego zbawienia

Punktem zwrotnym w życiu człowieka jest jego nowe narodzenie, kiedy to doświadczył Bożej łaski, odpowiedział na wezwanie Ewangelii wiarą i poszedł za Chrystusem. Niektóre z takich przeżyć wywracają życie do góry nogami, a zmiana jaka następuje w codzienności jest bardzo radykalna, np. w przypadku osób, które prowadziły do tej pory życie na tzw. marginesie społeczeństwa. Innym razem to po prostu poukładanie sobie pewnych spraw w głowie i ostateczne opowiedzenie się za Chrystusem, np. gdy decyzję o tym by świadomie pójść za Nim, a nie jedynie obracać się w kręgu chrześcijańskiego wychowania, podejmują dzieci z rodzin wierzących. U niektórych nawrócenie jest jednym momentem, który wydarzył się konkretnego dnia, u innych jest to proces trwający wiele lat, gdy człowiek w końcu zrozumie swoją grzeszność i jedyną nadzieję na zbawienie jaka jest w Jezusie, a nie w swoim wychowaniu, osobistej pobożności czy wiedzy teologicznej. 

Uważam, że bardzo dobrą praktyką jest możliwość opowiedzenia innym swojej historii zbawienia. W zborach, w których miałem przywilej być członkiem, każda osoba, która wyrażała pragnienie bycia ochrzczonym musiała przejść kurs przygotowujący do tego wydarzenia oraz powiedzieć swoje świadectwo przed Kościołem. To zawsze wywoływało stres u tych, którzy mówili je po raz pierwszy, ale też zawsze kończyło się wielką radością z tego, że można było opowiedzieć innym to, jak Bóg zmienił moje życie. Ja sam niezliczoną ilość razy dzieliłem historią tego, jak uratował mnie Bóg. Czasami miałem na to mniej niż minutę, np. gdy spotkałem kogoś na ulicy, z kim rozmawiałem o Bogu, a czasami miałem znacznie więcej czasu, gdy mogłem o tym opowiedzieć w czasie nabożeństwa. Wiem, że aby dobrze powiedzieć swoje świadectwo wiary, trzeba się do tego solidnie przygotować, dlatego spisałem kilka punktów, które mogą być pomocne dla tych, którzy przygotowują swoje świadectwa lub chcieliby ponownie je przemyśleć. 

Zachęcam do skorzystania z poniższych uwag. Mam nadzieję, że powstałe dzięki nim świadectwa zostaną użyte przez Boga w cudowny sposób dla jego chwały, dla zachęty wierzących i obudzenia martwych serc.

Mówimy świadectwo aby:

1. Oddać chwałę Bogu 

Ogłaszałem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu, Nie zamknąłem ust — i Ty, Panie, o tym wiesz. Twojej sprawiedliwości nie ukryłem w sercu, Opowiadałem o Twojej wierności i o Twoim zbawieniu, Twej łaski i wierności nie zataiłem przed wielkim zgromadzeniem.

Ps 40:10–11

Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, by rozgłaszać wspaniałość  Tego, który was wyrwał z ciemności i wprowadził w swoje zachwycające światło. Wy, którzy niegdyś byliście nie-ludem, teraz jesteście ludem Bożym! Dla was niegdyś nie było miłosierdzia, a teraz go dostąpiliście!

1 Pt 2:9–10

Świadectwo nawrócenia jest opowieścią o tym, jak doświadczyliśmy Bożej łaski i odpowiedzieliśmy na nią wiarą. Bóg powołał nas do tego, by oddawać Mu chwałę, a świadectwo Jego działania w naszym życiu jest jednym z najlepszych sposobów, aby to uczynić, bo mówi o Jego dobroci, miłości i suwerennym działaniu.

Nie pozwól wpaść swojemu grzesznemu sercu w myślenie, że twoje świadectwo jest nieciekawe! Czy Boże działanie kiedykolwiek było nie interesujące? Nie pozbawiaj Boga chwały, myśląc, że Jego praca w twoim życiu mogłaby być nudna.

2. Zachęcić innych wierzących

Zawsze, gdy się modlimy, dziękujemy za was Bogu, Ojcu naszego Pana Jezusa Chrystusa. Czynimy to, odkąd usłyszeliśmy o waszej wierze zakorzenionej w Chrystusie Jezusie oraz o miłości okazywanej wszystkim świętym.

Kol 1:3–4

Świadectwo Bożego działania jest kolejnym przypomnieniem o tym, by głosić Ewangelię tam gdzie postawił nas Bóg, ponieważ Jego łaska wciąż zbawia ludzi. Przynosi ono wiele radości dla ludzi wierzących, którzy go słuchają. Natomiast dla przygnębionych i zasmuconych wierzących może być impulsem przypominającym o tym, że Bóg żyje i wciąż aktywnie działa w tym świecie.

3. Powiedzieć niewierzącym o tym, że Ewangelia wciąż jest aktualna 

Gdy Paweł tak przemawiał we własnej obronie, Festus zawołał: Szalejesz, Pawle! Wielka wiedza przywodzi cię do szaleństwa. (…) Agryppa na to do Pawła: Zaraz mnie przekonasz, bym został chrześcijaninem. A Paweł: Dałby Bóg, aby zaraz lub później nie tylko ty, ale i wszyscy, którzy mnie dziś słuchają, stali się tacy jak ja, pomijając te więzy.

Dz 26:24–29

Wielu też innych uwierzyło dzięki Jego Słowu. A do kobiety mówili: Wierzymy już nie dzięki twemu opowiadaniu. Teraz sami przekonaliśmy się, że On naprawdę jest Zbawcą świata.

J 4:41–42

Treścią świadectwa jest osobiste doświadczenie Bożego działania i przesłanie Ewangelii. To poprzez nie ewangelizujemy niewierzących, a nasze przemienione życie jest „papierkiem lakmusowym” potwierdzającym, że sami doświadczyliśmy tego, o czym mówimy. Bóg wielokrotnie posługiwał się swoim działaniem w życiu konkretnych osób, aby kolejnych przyprowadzić do siebie. 

Powyższe punkty prowadzą nas zatem do wyznaczników dobrego świadectwa. 

1. Módl się i powierzaj Bogu przygotowanie świadectwa i jego wygłoszenie. 
2. Modelowym świadectwem jest historia Pawła zapisana w Dz. 26:2-23, warto ją uważnie przeczytać przed przygotowaniem swojego wystąpienia. Na jej podstawie widać podział świadectwa na trzy części: A) Moje życie zanim Bóg zmienił moje serce; B) W jaki sposób zostałem chrześcijaninem; C) Konsekwencje nawrócenia w moim życiu. Przy czym dużym błędem bywa zbytnie skupienie się na pierwszej części. Tak na prawdę kluczowa jest druga i trzecia część. Pierwsza powinna być jedynie kontekstem dla drugiej i trzeciej. 
3. Świadectwo nie powinno być dłuższe niż 5-7 minut. Jest to wystarczająca ilość czasu by zawrzeć najważniejsze informacje i pozwala utrzymać uwagę słuchaczy nawet dla niewprawionego mówcy.
4. Niech sednem twojego świadectwa będzie Jezus Chrystus, którego poznałeś jako Pana i Zbawiciela w myśl słów Jana Chrzciciela On musi wzrastać, ja zaś stawać się mniejszym (J 3:30).
5. Świadectwo nawrócenia powinno zawierać, prezentację przesłania Ewangelii, nie mówimy jedynie o zmianie życia, ale przede wszystkim o tym, jak Bóg otworzył nasze serce na treść Jego Słowa.
6. Unikaj chrześcijańskiego slangu, który będzie niezrozumiały dla osób niewierzących. Jeśli będziesz używać słownictwa, które może być niezrozumiałe dla takiego słuchacza, to wytłumacz co masz na myśli.
7. Jeśli jest jakiś fragment biblijny, który jest dla ciebie wyjątkowo ważny, warto go przytoczyć w świadectwie, aby budować autorytet Pisma Świętego. Apostoł Paweł w Dz 26 kilkakrotnie przywołuje różne fragmenty biblijne. 
8. Zapisz swoje świadectwo na kartce, a następnie przećwicz mówienie go tak, by czuć się swobodnie gdy będziesz je opowiadał. Zamiast je odczytywać, lepiej korzystać z krótkiego skryptu przed sobą. 
9. Miej je również przygotowane w różnych wersjach czasowych. Może zdarzyć się tak, że będziesz miał tylko minutę, aby opowiedzieć komuś o Bożym działaniu w twoim życiu. Nie zmarnuj tej minuty! 

Mam nadzieję, że powyższe myśli okazały się pomocne i praktyczne. Niech Bóg zawsze będzie uwielbiony w nas, a opowiadanie o Jego osobie buduje i raduje nas oraz tych, którzy będą nas słuchać!