1. Wierzymy w historyczne chrześcijaństwo. Nasza wiara nie jest świeżym projektem, który nie został jeszcze wypróbowany i żyje jedynie na papierze lub jest przedmiotem marzeń o przyszłym, wielkim przebudzeniu, które wreszcie zweryfikuje pozytywnie nasze przekonania. Uważamy, że chrześcijańska wiara nie jest wykoncypowana ex nihilo, lecz odziedziczona. Nie wyznajemy rewolucyjnych prawd, które były zakryte przed poprzednimi pokoleniami wierzących i które potrzebowały naszego istnienia, aby wybrzmieć – wyznajemy te, które od wieków powtarzali więksi od nas. My zaś odnajdujemy je w historii, widząc ich wielką, czasem palącą wręcz, aktualność. Wierzymy w ciągłość chrześcijańskiego Objawienia, wątpiąc jednocześnie w przesłanie tych ruchów i nurtów, które okres „prawdziwego chrześcijaństwa” liczą od daty swojego zaistnienia.

 

2. Wierzymy w sens i konieczność kontrkulturowości Kościoła. Nie chcemy budować drogi dla chrześcijaństwa na grząskich bagnach powszechnie podzielanych przekonań i zwyczajów, chcemy raczej osuszać bagno. Nie interesuje nas bezrefleksyjne przebieranie chrześcijaństwa w modne ubrania popkulturowych form, chcemy tworzyć własne, szyte na miarę doniosłych prawd wiary. Wierzymy, że kultura jest ludzkim dziełem i właśnie dlatego uważamy, że chrześcijaństwo powinno modyfikować jej kształt, zamiast przyjmować za fakt dokonany. Uważamy, że kultura jest odzwierciedleniem sposobu myślenia współczesnych sobie ludzi i właśnie dlatego nie pozostaje neutralna moralnie. W dobie popkultury prawdziwą wartość dostrzegamy nie w mechanicznym powielaniu powszechnie obowiązujących wzorców, lecz w ich twórczym podważaniu, a także w kreowaniu alternatywnych form i sposobów przekazu. Uważamy, że w dzisiejszych czasach prawdziwa kontrkulturowość siłą rzeczy zwracać się musi ku tradycji, a tym samym – przeciw popkulturze. Wierzymy, że „rewolucyjność” tzw. pop-chrześcijaństwa jest sztuczna i myląca, będąc w istocie niczym innym, niż – świadomym lub nie – duchowym oportunizmem.

 

3. Wierzymy w konieczność pielęgnowania chrześcijańskiego intelektualizmu. Żywimy przekonanie, że rozum stanowi bezcenne i niezastąpione narzędzie w rozumieniu Bożego Objawienia i aplikowaniu tego Objawienia do istniejącej rzeczywistości. Dostrzegamy wagę i doniosłość konsekwencji wyznawanych idei, uznając, że każdy fragment rzeczywistości domaga się chrześcijańskiej refleksji i interpretacji. Wierzymy w konieczność istnienia chrześcijańskiego intelektualizmu w przestrzeni ewangelizacji, a także w głęboki sens racjonalnej i naukowej prezentacji chrześcijańskiego światopoglądu. Wierzymy w trwały sojusz rozumu i serca w chrześcijańskiej wizji świata, a także w konieczność ochrony głębokich uczuć przed płytkimi myślami.

 

4. Wierzymy w piękno chrześcijaństwa. Wierzymy, że sam Chrystus jest nieskończenie piękny, a wszystko to, co reprezentuje sobą Kościół – kazania, książki, nabożeństwa, liturgia lub pieśni – powinno to piękno w miarę możliwości odzwierciedlać. Wierzymy w wartość poszukiwania piękna w sztuce, poezji i muzyce, a także w ich adekwatność dla wyrażania prawd chrześcijaństwa. Wyznajemy, że Zbawiciel wart jest starannej i ze wszechmiar pięknej prezentacji, gdyż w pięknie odbija się chwała Niewidzialnego.

 

5. Wierzymy w sens przypominania o zapomnianych prawdach chrześcijaństwa – tych, które często znikają dziś z kazalnic, przestając budzić zainteresowanie i spotykając się z daleko idącym niezrozumieniem. Widzimy w nich zbyt wielki skarb i zbyt znaczący element w mechanizmie podtrzymującym całość konstrukcji chrześcijaństwa, by z nich po prostu zrezygnować. Tam, gdzie dzisiejszy kościół zdaje się odchylać w jedną stronę – my chcemy równoważyć szalę, kładąc naszą szczególną uwagę na drugą stronę wagi. Uważamy, że zbyt często stare doktryny uznawane są dziś za nowinkarstwo, a teologiczne nowinki za zapomnianą rzeczywistość wiary. Zbyt często chrześcijaństwo zredukowane przedstawiane jest hucznie jako chrześcijaństwo radykalne. Wierzymy w konieczność zachowania nieodzownej równowagi chrześcijańskiego nauczania, a także w bezzasadność wyodrębniania poszczególnych fragmentów Objawienia, za cenę marginalizacji pozostałych.

 

6. Wierzymy w konieczność szczególnego podkreślania prawdy o suwerenności Boga. Rozpoznajemy w niej podstawową składową nauczania pierwszych reprezentantów naszej tradycji teologicznej (protestantyzmu), a także – co ważniejsze – jedną z kluczowych prawd na kartach Pisma Świętego. W podkreślaniu doktryny suwerenności Bożej dostrzegamy słuszną przeciwwagę dla tych systemów teologicznych, które widzą w Stwórcy biernego wykonawcę poleceń ludzkiej wiary, uzależnionego nieszczęśliwie od drzemiącego w człowieku potencjału, a także ograniczonego przez zepsucie ludzkiej natury, brak należytej woli oraz przemożny wpływ zła. Tam, gdzie obecnie podkreśla się nieskrępowaną wolność człowieka, wolimy mówić zatem o absolutnej wolności Boga, który pozostaje prawdziwym i wyłącznym Panem całej rzeczywistości. Tam, gdzie wiele mówi się o niezbywalnych prawach człowieka, my chcemy słyszeć o niezbywalnych prawach Boga. Tam, gdzie opowiada się wciąż o “zbawiennych decyzjach” i dobrych uczynkach, my chcemy zaintonować hymn na cześć uprzedzającej i wystarczającej łaski Bożej. Wierzymy w suwerenne panowanie Boga nad każdym fragmentem niewidzialnej i widzialnej rzeczywistości, włączając w to istniejące na świecie zło i cierpienie, a także przebieg globalnej i osobistej historii zbawienia.

 

7. Wierzymy w praktyczną, codzienną, wewnętrzną i zewnętrzną świętość. Chcemy być nie tylko mądrzy, oddani intelektualnej refleksji nad wiarą i kontrkulturowi, ale również po prostu święci – podobni do Chrystusa w każdym aspekcie życia. Bóg jest bowiem nie tylko piękny oraz mądry – w Jego naturze kryje się płonący ogień świętości a wszyscy chrześcijanie otrzymują jednoznaczne polecenie, by stawać się podobni do Niego. By kochać jak On, postępować jak On i czuć jak On. Czyny potrafią bowiem mówić głośniej od słów. W ramach naszej działalności pragniemy motywować chrześcijan, by nie wahali się walczyć o autentyczną czystość myśli i czynów. W tym celu nie omieszkamy podkreślać wartość tych chrześcijańskich norm moralnych, które są dziś częściowo zapomniane lub kwestionowane, włączając w to tradycyjny model rodziny i komplementarność płci.

 

8. Wierzymy w wieczną aktualność chrześcijaństwa. Wierzymy, że życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa pozostają adekwatne dla przeszłych, teraźniejszych i przyszłych problemów ludzkości. Widzimy w chrześcijaństwie jedyny ratunek dla zagubionych w destrukcyjnym relatywizmie społeczeństw i kultur politycznych, a także jedyny bezpieczny kontekst dla postępu technologicznego. Uznajemy, że pojawienie się na ziemi wcielonego Syna Bożego stanowi centralny punkt należytego rozumienia rzeczywistości, ale i kluczowe miejsce osobistego spotkania człowieka z Bogiem. Wierzymy zatem nie tylko w kulturową i historyczną rolę chrześcijaństwa, ale i w jego głęboko personalny i indywidualizujący charakter.