Not a member yet? Sign up now
Ani razu w swoich listach Paweł nie pisze o świecie duchowym po to, żeby zaspokoić ciekawość swoich czytelników, lecz zawsze albo po to, by na ich tle wyraźniej ukazać wyjątkowość, chwałę i całkowitą wystarczalność Chrystusa, albo po to, by zachęcić odbiorców do gorliwszego naśladowania Go w codziennym życiu.
Starotestamentowi bogowie nie zniknęli – dalej zasiedlają niebo i ziemię, zwodząc narody i walcząc z ludem Bożym. Nadchodzi jednak ich koniec, a to za sprawą Chrystusa, który zwyciężył ich przez swój krzyż i zmartwychwstanie.
Dopiero w literaturze międzytestamentowej szatan staje się Szatanem: postać pełniąca funkcję oskarżyciela na dworze JHWH, która w Księdze Hioba weszła w dyskusję z Bogiem, w pismach apokryficznych przeradza się w największego wroga nie tylko Bożego ludu, ale również samego Boga. W niniejszym artykule przyjrzymy się źródłom koncepcji Szatana w Starym Testamencie, rozwojowi tej koncepcji w pismach apokryficznych oraz temu, co na temat naszego arcywroga pisał apostoł Paweł.
Wielu czytelników może się już w tym miejscu zdziwić – czy chrześcijaństwo nie jest religią monoteistyczną, a więc głoszącą istnienie jedynego Boga Stwórcy? A jednak w pismach Pawła słowo theos (θεός) pięć razy pojawia się w odniesieniu do innych bytów duchowych. By zrozumieć, co w tych pięciu przypadkach apostoł ma na myśli, należy uważnie przyjrzeć się temu, co na temat bogów jako realnie istniejących bytów ma do powiedzenia Stary Testament.
Nie sposób w pełni zrozumieć Pawłowej teologii, w tym również jej sedna, a więc osoby i zbawczego dzieła Jezusa Chrystusa, bez uważnego przyjrzenia się poruszanym przez niego zagadnieniom związanym ze światem duchowym, choćby dlatego, że również krzyż i zmartwychwstanie Jezusa Paweł interpretuje przez pryzmat istnienia wspomnianych zwierzchności i władz oraz ich roli w świecie. Niniejszy artykuł jest pierwszym z serii, w której przyjrzymy się kilku spośród wielu terminów używanych przez Pawła na określenie bytów duchowych.
Pastor Michał Włodarczyk nagrał jakiś czas temu na swoim kanale na YouTube serię trzech filmów na temat roli kobiet w Kościele. Zainteresowała mnie trzecia część, w której pastor mówi o roli kobiet we wczesnym Kościele. (…) Chciałbym w tym tekście odpowiedzieć na argumenty, które padają we wspomnianym filmie. Zgadzam się z pastorem Włodarczykiem, że musimy pozwolić tekstowi kształtować nasze przekonania. Nie podzielam jednak jego poglądu, iż Nowy Testament pokazuje wymienność ról mężczyzn i kobiet w Kościele.
Istnienie czterech różnych Ewangelii prowokuje do zestawiania ich ze sobą oraz prób harmonizacji. Owe próby nastręczają różnego rodzaju trudności, które prowokują do stawiania pytań o nieomylność Pisma Świętego oraz historyczną wiarygodność ewangelicznych przekazów. W tym tekście chciałbym przedstawić jeden z problemów, które są często podnoszone w tym kontekście: czy Pan Jezus według Ewangelii Jana został ukrzyżowany innego dnia niż według Ewangelii synoptycznych?
